Αυτά τα τυροπιτάκια μας τα έφτιαχνε η μητέρα μου όταν ήμασταν μικροί και τα «τσακίζαμε» με ταχύτητα φωτός ανά πάσα ώρα και στιγμή (ιδανικά για το σχολείο, για πρωινό ή για ένα ελαφρύ βραδινό), ενώ συμπεριλαμβάνονταν δίχως αμφιβολία στο μενού για απογευματινό τσάι, μικρών ή μεγάλων κυριών… Αυτήν την φορά τα έφτιαξα προκειμένου να απασχοληθούν δημιουργικά η Άννα και η φίλη της, ενώ εξίσου «δημιουργική» ήταν και η απήχησή τους! Το μόνο που θα πρέπει να επισημάνω είναι ότι την πρώτη φορά μπορεί να χρειασθεί λίγος χρόνος για το άνοιγμα της ζύμης και τον σχηματισμό τους. Κατά τα άλλα είναι μια πολύ εύκολη και γρήγορη συνταγή.
Τρόπος Παρασκευής:
Πατάω με ένα πιρούνι την ανάλατη φέτα, προσθέτω την γραβιέρα και το ασπράδι αυγού. Ανακατεύω το μείγμα και το φυλάω στην άκρη.
Στο μίξερ (ή και στο χέρι αν προτιμώ) ανακατεύω το λιωμένο βούτυρο, το αλεύρι με το baking powder, το γιαούρτι και το αλάτι μέχρι να ομογενοποιηθούν καλά. Η ζύμη που θα σχηματισθεί θα πρέπει να είναι μαλακή και πιο ειδικά η υφή της θα πρέπει να θυμίζει «λοβό αυτιού».
Ανοίγω την ζύμη σε καθαρή επιφάνεια με τον πλάστη ωσότου γίνει λεπτή (2-3 mm). Χρησιμοποιώ την κούπα ως κουπάτ κι αρχίζω να κόβω την ζύμη σε στρογγυλά κομμάτια. Σε κάθε κομμάτι ζύμης τοποθετώ μια κουταλιά γλυκού από την γέμιση, διπλώνω στην μέση ακουμπώντας την μία άκρη πάνω στην άλλη. Το τυροπιτάκι θα έχει σχήμα μισοφέγγαρου.Τοποθετώ τα τυροπιτάκια πάνω στην λαδόκολλα και με ένα μικρό πιρούνι πατάω τις άκρες τους ώστε να γίνουν «ριγέ» και να σφραγισθούν.
Αφού έχω αραδιάσει όλα τα τυροπιτάκια σε ένα ταψί, χτυπάω τον κρόκο με ένα πιρούνι και τα αλείφω με το πινέλο ένα προς ένα.Εντωμεταξύ έχω ζεστάνει τον φούρνο στους 160°C (στον αέρα) και τα ψήνω για 40’.
Τα τυροπιτάκια τρώγονται καλύτερα αν είναι ελαφρώς ζεστά, γι’ αυτό ιδανικά τα ψήνω λίγο πριν τα προσφέρω. Σε άλλη περίπτωση, μπορώ απλώς να τα (ξανά)ζεστάνω στον φούρνο προτού τα σερβίρω σε χαμηλή θερμοκρασία (60°C) για 20′.
Καλή απόλαυση!
Φοβερά τυρόπιτακια! Διαχρονικά. .. Κάθε μπουκιά σε ταξιδεύει στην παιδική σου ηλικία. Γιαγιάδες, μαμάδες όλες έρχονται στο νου. Εκδρομές, πικ νικ, ταπερακια… Ο παλιός καλός καιρός…..
Αχ αυτά τα τυροπιτάκια!! Η γλαφυρή περιγραφή σου τα περικλείει όλα!