Γι’ αυτήν την γαλοπούλα άκουγα κάποια χρόνια τώρα από τον φίλο μου τον Πάνο, ο οποίος έλεγε πόσο νόστιμη και ζουμερή γίνεται χάριν του bacon που προσφέρει υγρασία και γεύση στην γαλοπούλα. Το μελέτησα κι εγώ διεξοδικά (κυρίως από Αμερικάνικες συνταγές για γαλοπούλες που κυκλοφορούν σε αφθονία) με κάποια επιφύλαξη, καθώς πίστευα ότι μόνο σχετικό θα ήταν το αποτέλεσμα κι όχι απόλυτο… Κι όμως η κατάληξη αυτής της μακροσκελούς διαδικασίας ήταν πρωτόγνωρη, μια εμπειρία από μόνη της. Τέτοια γαλοπούλα, δεν είχαμε ξαναδοκιμάσει, ποτέ. Καθόλου στεγνή, πολύ εύγευστη (λόγω των μπαχαρικών) αλλά πάνω απ’ όλα με μια καπνιστή γεύση στο τέλος που προερχόταν από το άφθονο μπέικον. Η διαδικασία έχει 2-3 μυστικά τα οποία αποκαλύπτω παρακάτω. Για την γαλοπούλα τυλιγμένη σε μπέικον χρειάστηκα…
Τρόπος Παρασκευής:
Αποψύχω την γαλοπούλα (εφόσον είναι καταψυγμένη) αφήνοντας την στο ψυγείο (συντήρηση), αναλόγως του μεγέθους, έως και 3-4 μέρες νωρίτερα. Αφαιρώ από το εσωτερικό της γαλοπούλας το σακουλάκι με τα εντόσθια και τον λαιμό και την καθαρίζω καλά εξωτερικά να μην έχει τρίχες.
Ετοιμάζω την αρωματική πάστα με την οποία θα αλείψω την γαλοπούλα, ανακατεύοντας το βούτυρο με τα μπαχαρικά.
Κόβω στα δύο το κρεμμύδι και το τοποθετώ μέσα στην γαλοπούλα μαζί με το πορτοκάλι ή το μανταρίνι (1ο μυστικό, προσφέρει υγρασία κατά το ψήσιμο).
Ξεσηκώνω την πέτσα της γαλοπούλας από το κρέας, ξεκολλώντας με το χέρι μου την διαφανή μεμβράνη που παρεμβάλλεται μεταξύ τους. Κατά την διαδικασία, προσέχω να μην σχιστεί η πέτσα, ενώ το εφαρμόζω σε όλα τα μέρη της γαλοπούλας (στήθος, πόδια, πλάτη) εκτός από τις φτερούγες.
Με το χέρι παίρνω την πάστα μπαχαρικών (σε 2-3 δόσεις) κι αλείφω όλη την επιφάνεια της γαλοπούλας κάτω από το δέρμα. Ο σκοπός είναι να μαριναριστεί και να «ποτίσει» με μπαχαρικά και λίπος το στεγνό κρέας της γαλοπούλας (2ο μυστικό).
Λίγη πάστα θα αλείψω και πάνω στην επιφάνεια της γαλοπούλας για να κολλήσει στην συνέχεια καλύτερα το μπέικον. Επίσης, τοποθετώ το πουλερικό πάνω σε μικρή σχάρα και μαζί με την σχάρα πάνω στο ταψί. Η γαλοπούλα καθώς ψήνεται χρειάζεται χώρο από κάτω, για να κυκλοφορεί ο ζεστός αέρας και παράλληλα ν’ αφήνει τα υγρά της.
Κατόπιν, αρχίζω κι απλώνω πάνω στην επιφάνεια της γαλοπούλας το μπέικον το οποίο στερεώνω όπου χρειάζεται με οδοντογλυφίδες για να μην πέσει. Το μπέικον προσθέτει έξτρα γεύση στην γαλοπούλα ενώ την ίδια στιγμή προσφέρει καπνιστό άρωμα (3ο μυστικό).
Αφήνω το πουλερικό για 3-4 ώρες στο ψυγείο να μαριναριστεί σκεπασμένο με αλουμινόχαρτο.
Προθερμαίνω τον φούρνο στους 210°C και τοποθετώ την γαλοπούλα για 30’.
Μόλις παρέλθουν τα 30’, αφαιρώ την γαλοπούλα και κατεβάζω την θερμοκρασία στους 170°C.
Σκεπάζω το πουλερικό με αλουμινόχαρτο μέχρι τις άκρες του ταψιού, περιμετρικά. Με άλλα λόγια, πρέπει κάτω από το αλουμινόχαρτο να υπάρχει χώρος για να κυκλοφορεί ο αέρας. Ξανατοποθετώ στον φούρνο και ψήνω για 2,5 ώρες στους 170°C.
Όταν συμπληρωθούν οι 3 ώρες, δυναμώνω ξανά στους 220°C την θερμοκρασία, αφαιρώ παντελώς το αλουμινόχαρτο και τοποθετώ την γαλοπούλα ξανά για 30’ προκειμένου να ξεροψηθεί εξωτερικά.
Για να βεβαιωθώ ότι έχει ψηθεί η γαλοπούλα, χαράσσω με το μαχαίρι το μπούτι της για να δω αν βγαίνει το ζουμί καθαρό, δίχως αίμα. Υπάρχουν βέβαια κι οι γαλλικές γαλοπούλες με το ενσωματωμένο κόκκινο θερμόμετρο που πετάγεται μόλις αυτή είναι έτοιμη.
Αφού ολοκληρωθεί ο χρόνος ψησίματος, αφαιρώ από τον φούρνο, σκεπάζω με αλουμινόχαρτο που να εφάπτεται στην γαλοπούλα και κόβω μετά από 45’. Αν την κόψω νωρίτερα, τα υγρά της θα τρέξουν στο ξύλο και δεν θα παραμείνουν στο κρέας. Α, και το μπέικον δεν το πετάμε. Είναι η καλύτερη λιχουδιά, έτσι ξεροψημένο και τραγανό που είναι!
Φωτό: http://www.nerdfamily.com/
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ !!!!!
Μιχαλης