Το γιουβετσάκι είναι πετυχημένο όταν είναι μελωμένο˙ δεν πρέπει να είναι ούτε στεγνό, ούτε να έχει πολλά υγρά, αλλά ούτε να είναι και λασπωμένο. Το μυστικό για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι να ελέγχω την ποσότητα των υγρών που προσθέτω κάθε φορά, όπως περιγράφεται παρακάτω. Το ίδιο γιουβετσάκι μπορώ να το φτιάξω και με χταπόδι, του οποίου μάλιστα το ζουμί προσθέτω μέσα στα μακαρόνια μαζί με την κόκκινη σάλτσα ενισχύοντας περισσότερο την θαλασσινή του γεύση.
Τρόπος Παρασκευής:
Αχνίζω το κρεμμύδι σε μια ευρύχωρη κατσαρόλα για 5’ σε δυνατή φωτιά με κλειστό το καπάκι. Αφού αχνίσω το κρεμμύδι προσθέτω τις γαρίδες και κλείνω το καπάκι.
Μόλις αποκτήσουν το γνωστό ροζ-πορτοκαλί χρώμα (από γκριζόμαυρες) είναι έτοιμες και τις αφαιρώ προτού σκληρύνουν. Άλλωστε θα τις προσθέσω και λίγο πριν το τέλος.
Στο ζουμί της κατσαρόλας προσθέτω την δάφνη, την ντομάτα (φρέσκια και πάστα), το ούζο, το αλάτι, το πιπέρι κι αφήνω να σιγοβράσουν 20’ να δέσουν οι γεύσεις.
Εντωμεταξύ καθαρίζω τις γαρίδες αφαιρώντας το κεφάλι, το κέλυφος με τα πόδια, την ουρά τους, αλλά και το εντεράκι αν είναι μεγάλες. Τις καθαρισμένες γαρίδες τις κρατάω στην άκρη για να τις προσθέσω αργότερα ενώ τα κεφάλια, τα οποία έχουν όλοι την γεύση, τα προσθέτω στην σάλτσα που βράζει να αφήσουν την γεύση τους.
Αφού έχει βράσει η σάλτσα προσθέτω το ελαιόλαδο και τα μακαρόνια κι αφήνω να βράσουν σε χαμηλή θερμοκρασία προσθέτοντας λίγο βραστό νερό. Παρακολουθώ διαρκώς να μην μείνει η μακαρονάδα δίχως υγρό. Μόλις δω ότι τα μακαρόνια έχουν απορροφήσει όλα το υγρό της σάλτσας, δίχως να είναι έτοιμα ακόμα, προσθέτω ακόμα λίγο βραστό νερό από τον βραστήρα. Στόχος είναι, να προσθέτω μόνον τόσο νερό όσο χρειάζεται κάθε φορά η μακαρονάδα για να γίνει μελωμένη. Επίσης, όσο βράζουν τα μακαρόνια τα ανακατεύω τακτικά για να μην κολλήσουν στον πάτο.
Λίγα λεπτά προτού είναι έτοιμη η μακαρονάδα προσθέτω τις καθαρισμένες γαρίδες. Γυρνάω την κατσαρόλα να πάνε παντού και είμαι έτοιμη για να σερβίρω.
Σερβίρω στο πιάτο και γαρνίρω με το αποξηραμένο σχοινόπρασο, το φρέσκο μαϊντανό, ή τον κόλιανδρο (ή ότι άλλο διαθέτω).
Καλή συνέχεια και καλό μήνα, κι όπως λέει κι η παροιμία, «Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει»!
μμμμμμμμμμμμμμ νόστιμο!!
Πράγματι φαίνεται πολυ νόστιμο!!
Ta eftiaksa thn perasmenh Paraskevh. Para poly nostima. Kataplhktikh gefsh dinei to ouzo. Tha ta ksanaftiaksw sigoura!
Πολύ χαίρομαι Εύα, μπράβο και σε σένα!
Mou aresei poly to mageirema kai na dokimazw kainouries syntages. Perimenw tis syntages sou kathe mera :).
Είναι μεγάλη ικανοποίηση που το ακούω, φαντάζομαι θα είναι και για σένα ένας ωραίος τρόπος να αισθάνεσαι κοντά στην "πατρίδα"…?
Αλήθεια έχεις γραφτεί στο "follow by email" για να λαμβάνεις αυτόματα τις νέες αναρτήσεις?
Τώρα που καλοκαίριασε νομίζω πως ήρθε η ώρα να το φτιάξω!και μάλιστα σήμερα!!σου προτείνω να δοκιμάσεις για πρασινάδα να βάλεις θυμάρι. Κατά την άποψή μου είναι εντυπωσιακό το πόσο ταιριάζει με τις γαρίδες. Εδώ που δεν βρίσκω ούζο, να βάλω σαμπούκα ή θα μου βγει πολύ γλυκό?
Το θυμάρι το βρίσκω ωραιότατο αρωματικό, θα το δοκιμάσω οπωσδήποτε. Επίσης, απόλυτα ταιριαστό είναι και το σαφράν. Σαμπούκα θα πρότεινα να μην βάλεις αλλά θα μπορούσες να βάλεις λευκό κρασί ή λίγη βότκα (!).