Ξεκινώντας θα ήθελα να καταρρίψω τον μύθο ότι η πίτσα είναι βαριά κι ανθυγιεινή. Η Ελληνική καθώς ίσως και η διεθνοποιημένη της εκδοχή, μάλλον είναι. Η γνήσια πίτσα Ναπολιτάνε όμως περιέχει μόνον τυρί μοτσαρέλλα, βασιλικό ή ρίγανη, φρέσκιες ντομάτες κι άντε λίγο ελαιόλαδο. Για του λόγου το αληθές, θυμάμαι τότε που ήμασταν στην Ιταλία και περιμέναμε στην ουρά για να μπούμε σε μια μικρή πιτσαρία ξακουστή για την πίτσα της. Ένα μαγαζάκι μικρό, κοντά στην παλιά πόλη, δίχως θέρμανση (εκτός από τους πετρόχτιστους φούρνους), με στοιχειώδη εξυπηρέτηση και με τραπεζάκια το ένα πάνω στο άλλο. Μπορεί εμείς να είχαμε παραγγείλει “the Greek way”, οι πίτσες όμως που ήρθαν ήταν σπαρτιάτικες, λεπτές κι ελαφρές και δεν έφταναν ούτε για ορεκτικό. Έκανε κι ένα κρύο έξω…
Πίσω στα δικά μας όμως, η συγκεκριμένη πίτσα θέλει ελάχιστο χρόνο προετοιμασίας, ψήνεται γρήγορα (σε 10′) και διαθέτει την γνωστή φινέτσα. Τα υλικά που χρησιμοποιώ είναι κοινά, συνήθως υπάρχουν στο ψυγείο μας, με εξαίρεση ίσως την βάση της πίτσας. Κι εδώ είναι όλο το μυστικό. Η αραβική πίτα ή αλλιώς η λιβανέζικη (κι όχι τορτίγια), είναι ιδανική υποψήφια για την τέλεια σπιτική πίτσα ακριβώς επειδή είναι η πιο λεπτή από όλες τις έτοιμες πίτες που κυκλοφορούν (βλ. κυπριακές, ελληνικές, έτοιμες βάσεις πίτσας). Το αποτέλεσμα είναι μια ωραιότατη, τραγανή πίτσα, αντάξια της καταγωγής της και της ιστορίας της.
Τρόπος Παρασκευής:
Ετοιμάζω λίγο νωρίτερα την σάλτσα ντομάτας και την αφήνω να βράσει προκειμένου να εξατμιστούν τα υγρά της ενώ λίγο πριν το τέλος προσθέτω το ελαιόλαδο. Σε περίπτωση που δεν έχω χρόνο να φτιάξω φρέσκια σάλτσα ντομάτας ή απλώς δεν την προτιμώ, μπορώ να βάλω 6 κ.σ. κέτσαπ (από 2 κ.σ. για κάθε πίτσα).
Λίγο αργότερα, στρώνω τις πίτες σε 2-3 ταψιά πάνω σε λαδόκολλα, σκεπάζω με την σάλτσα όλη την επιφάνεια, προσθέτω τα υπόλοιπα υλικά με την σειρά και φουρνίζω στο grill (χαμηλή ένταση) ή στην αντίσταση στους 210°C για 10-12′ (με ψήσιμο κι από την κάτω πλευρά της πίτσας).
Είναι γεγονός ότι οι έτοιμες αραβικές πίτες δεν είναι πολύ ομοιόμορφες, αλλά αυτό δεν επηρεάζει διόλου την γεύση…!
Βuon appetito e buona notte a tutti!
Μολις τη φαγαμε! Νοστιμη,ελαφρια, ιδανικη για βραδυ!!!! (Ηταν και στο προγραμμα της διαιτας!) Πολυ ωραια η ιδεα με τη λιβανεζικη πιτα-θα μπορουσαν να προστεθουν και μανιταρια για πιο "special" ´η θα μπορουσε να γινει πιο απλη με λαδι και δενδρολιβανο μονο! (Οπως καμια φορα τη σερβιρουν στην Ιταλια)
Λάδι και δενδρολίβανο, απίθανο ακούγεται!
Και στην περίπτωση που δεν έχουμε ούτε αραβική πίτα στο σπίτι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ψωμί του τόστ (θέλει λίγο λάδι για να γίνει τραγανό)και να καταλήξουμε σε μπρουσκέτες. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα ξεφύγουμε απ' το ιταλικό πνεύμα!!!!
Μ' αρέσει πολύ κι αυτή η εναλλακτική! Μήπως θα έπρεπε να της αφιερώσω μια ξεχωριστή ανάρτηση με τίτλο "Ιταλικές, παραδοσιακές μπρουσκέτες"?
Ελλη μου είναι τέλειες αυτές οι πίτσες, τις φτιάχνουμε κι εμείς ακρίβως έτσι για βραδυνό όταν έχω αραβικές πίτες στο σπίτι και μάλιστα βάζω λεπτοκομμένο κρεμμύδι και κολοκυθάκι αν δεν έχω αλλαντικά (κι έτσι γίνεται πιο "vegeterian"…). Φιλάκια Βάντα (θα μου μείνει καλλιτεχνικό!)
Κι αυτή ωραία ιδέα Βάνα! Semi-Vegeterian Pizza, λοιπόν.
Θα το δοκιμάσουμε κι εμείς σύντομα.
xxx
Τέλια ιδέα Έλλη μου! Θα την δοκιμάσουμε σήμερα το βράδυ!!!
Ωραία! Κι εγώ θα αναμένω (όπως πάντα) τις εντυπώσεις…