Τα χειμωνιάτικα πράσα (κι όχι, δεν υπάρχουν καλοκαιρινά), με την γλυκιά κι ελαφρώς πικάντικη γεύση και το άρωμα που φέρνει σε κρεμμύδι αλλά και σε σκόρδο, έχουν πολλούς τρόπους κατανάλωσης όπως σε πίτες, σε τάρτες, σε σούπες, με όσπρια, αλλά και ωμά σε σαλάτες. Επειδή όμως η βασικότερη ιδιότητα του πράσου είναι η διουρητική (βοηθά στην αποβολή υγρών που έχουν κατακρατηθεί από τον οργανισμό), τι καλύτερο από ένα πρασόρυζο με φρέσκο χυμό λεμονιού που περιέχει γερή δόση ευεργετικού πράσου, είναι δροσερό κι ανάλαφρο αλλά και νηστίσιμο-χορτοφαγικό.

Αχνίζω το ψιλοκομμένο κρεμμύδι με λίγο μόνο νερό για 5’ σε δυνατή φωτιά, μέχρι να μαλακώσει.

Δίχως να κατεβάσω την θερμοκρασία, προσθέτω τις ροδέλες πράσου και τις γυρίζω μέχρι να αφήσουν τα υγρά τους και να χάσουν τον όγκο τους.

Στο τέλος προσθέτω και τα ψιλοκομμένα καρότα.

Κλείνω το καπάκι, χαμηλώνω την θερμοκρασία και σιγοψήνω για 30-40’ μέχρι να ψηθούν όλα τα λαχανικά. Αφού παρέλθει ο χρόνος, προσθέτω το ρύζι  και ½ φλιτζάνι νερό από τον βραστήρα και συνεχίζω το ψήσιμο για 20’ ακόμα, μέχρι να ψηθεί και το ρύζι.

Στο τέλος, ρίχνω το ελαιόλαδο και το αφήνω να πάρει 2-3 βράσεις μόνο (για να μην βαρύνει), ενώ αφού κλείσω την φωτιά προσθέτω το ψιλοκομμένο σέλινο ή μαϊντανό και τον χυμό λεμονιού. Αλατοπιπερώνω το φαγητό και δοκιμάζω την γεύση. Αν δω ότι το πρασόρυζο είναι πολύ παχύρευστο, προσθέτω λίγο βραστό νερό.

Το πρασόρυζο στο τέλος, πρέπει να είναι μελωμένο (δηλαδή ούτε στεγνό αλλά ούτε και πολύ νερουλό), το δε ρύζι δεν πρέπει να καλύπτει σε αναλογία το πράσο και τα υπόλοιπα λαχανικά, απλά να συμπληρώνει, διαφορετικά θα έχω φτιάξει ρύζι με λαχανικά…

Το πρασόρυζο συνοδεύεται ωραιότατα από τυρί όπως κασέρι, γραβιέρα, φέτα ή χαλούμι και φρέσκο ψωμί και το σερβίρω αφού έχει κρυώσει.

Καλή επιτυχία!