Τo ελληνικό μας σπανακόρυζο αν κι υπάρχει σε διάφορες παραλλαγές όπως κοκκινιστό, με αυγολέμονο, φούρνου, με πράσο, με αυγά κ.α. (τα οποία εν καιρώ θα ήθελα να δοκιμάσω και να παρουσιάσω), σήμερα θα ετοιμάσω την κλασική και διαχρονική του εκδοχή, αυτή με το λεμόνι, τα μυρωδικά και το ελαιόλαδο. Με άλλα λόγια σήμερα ετοιμάζουμε σπανακόρυζο σαν λαδερό.
Τρόπος Παρασκευής:
Πλένω το σπανάκι πολύ καλά με άφθονο νερό ξανά και ξανά μέχρι το νερό να βγαίνει καθαρό. Το σπανάκι λόγω του ότι έχει χώματα χρειάζεται μεγάλη επιμέλεια στο πλύσιμο.
Αχνίζω σε μία μεγάλη κατσαρόλα πρώτα το ξερό κρεμμύδι με λίγο νερό, κλειστό καπάκι και δυνατή φωτιά (7/9).
Μόλις μαλακώσει και πιεί αρκετά από τα υγρά του, προσθέτω το σπανάκι με τα ψιλοκομμένα φρέσκα κρεμμυδάκια κι αλατοπιπερώνω. Δεν χρειάζεται αρχικά να προσθέσω νερό αφού το σπανάκι θα αφήσει τα δικά του.
Κλείνω το καπάκι, δυναμώνω την φωτιά (9/9) και περιμένω το σπανάκι ν’ αφήσει τα νερά του. Μόλις δω ότι έχει χάσει τον όγκο του (μετά από 5-10’), προσθέτω την μισή ποσότητα άνηθου και το ρύζι.
Χαμηλώνω την θερμοκρασία (στο 4/9) και περιμένω να σιγοβράσει το σπανακόρυζο μέχρι να ψηθεί το ρύζι για 20’ ακόμα.
Εν τω μεταξύ, αν δω ότι το σπανάκι έχει πιεί τα υγρά του προσθέτω λίγο βραστό νερό από τον βραστήρα. Αφού ψηθεί το ρύζι, ρίχνω το ελαιόλαδο να πάρει 1-2 βράσεις και τέλος τον υπόλοιπο άνηθο, την ζάχαρη και τον χυμό λεμονιού. Δοκιμάζω να δω αν μου κάνει η γεύση και προσθέτω ότι άλλο μπορεί να χρειάζεται.
Στο τέλος το σπανακόρυζο θα πρέπει να είναι μελωμένο και χυλωμένο δίχως περίσσια υγρά, ενώ συνυπολογίζω ότι όσο κρυώνει θα πίνει τα υγρά του. Γι’ αυτό μπορώ αφού κρυώσει, αν δω ότι έχει στεγνώσει να προσθέσω λίγο βραστό νερό.
Σερβίρω το σπανακόρυζο χλιαρό ή κρύο από το ψυγείο, με λευκό τυρί όπως φέτα ή cottage cheese και τραγανά φρυγανάκια.
Καλή μας απόλαυση!