Πολλοί μπορεί να πούνε ότι η βραστή μοσχαρίσια γλώσσα είναι πιάτο για δυνατούς λύτες. Αν κι είναι από τα πιάτα που πολύ συχνά προσφέρονται στους πολίτικους μπουφέδες, είναι γνωστό ότι δεν είμαστε εξοικειωμένοι όλοι με τις ίδιες γεύσεις. Η γλώσσα του μοσχαριού είναι παχύ κομμάτι κρέατος κι ιδιαίτερα εύγευστο που εκτός από μαγειρευτό στην κατσαρόλα το βρίσκουμε κι ως καπνιστό αλλαντικό σε ορισμένα delicatessen (εξαιρετικό ορεκτικό). Στο ζουμί της δε, αν δεν το κάνουμε σούπα (με γιαούρτι) μπορούμε να βράσουμε ρύζι για να συνοδεύσουμε τις φέτες καθώς γίνεται κι αυτό ανάλογα νόστιμο.
Για την βραστή μοσχαρίσια γλώσσα (που καλύτερα να προέρχεται από μικρό μοσχάρι για να μην έχει έντονη μυρωδιά) θα χρειαστώ τα ακόλουθα…
Τρόπος Παρασκευής:
(Για την αγορά της γλώσσας πιθανότατα θα χρειαστεί πρώτα παραγγελιά στον χασάπη.)
Πλένω καλά την γλώσσα κάτω από τρεχούμενο νερό και στην συνέχεια την βάζω στην κατσαρόλα μαζί με το κρεμμύδι, το σκόρδο, τα δαφνόφυλλα και νερό που σχεδόν να την σκεπάζει. Δίνω βράση κι αφήνω την γλώσσα να σιγοβράσει μέχρι να γίνει τρυφερή και να τρυπιέται με το πιρούνι για περίπου 1,5-2 ώρες (αναλόγως του μεγέθους) σε θερμοκρασία 3/9. (Τα καρότα για να μην διαλυθούν στο βράσιμο τα προσθέτω 20’ πριν το τέλος).
Μόλις ψηθεί σβήνω την φωτιά και την αφήνω στην άκρη να γίνει χλιαρή προκειμένου να την καθαρίσω. Τραβώ την πέτσα της (ναι, αυτήν με την ανάγλυφη πιτσιλωτή υφή!) μέχρι να αφαιρεθεί όλη και κατόπιν την κόβω σε λεπτές φέτες τις οποίες αραδιάζω σε μία πιατέλα. Αλατοπιπερώνω και γαρνίρω με τα καρότα, λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό ή σέλινο ενώ ρίχνω από πάνω λίγο χυμό λεμονιού και μερικές σταγόνες ελαιόλαδο.
Μετράω 2 φλ. από το ζουμί στο οποίο έχει βράσει η γλώσσα κι ετοιμάζω το ρύζι δίχως να προσθέσω λάδι ή βούτυρο (εκτός από λίγο αλάτι) καθώς το ζουμί έχει αρκετά λιπαρά.
Φορμάρω αν θέλω το ρύζι σε μπολάκι και το αναποδογυρίζω στο πιάτο σερβιρίσματος με 2-3 φέτες γλώσσας. Η βραστή μοσχαρίσια γλώσσα με ρύζι είναι έτοιμη!
Καλή επιτυχία!
Ελλη μου καλησπερα , αυτο ειναι απο τα αγαπημενα πιατα που συνηθηζαμε στην Πολη .Αν θελεις να σου πω και μερικους αλλους τροπους . Η μαμα μου την εκαμνε και στιφαδο , φτουρουσε πιο πολυ ελεγε , η μονο με σαλτσα ντοματενια και δαφνη , Ταιριαζει τοτε πολυ πουρες πατατας η πιλαφακι ασπρο . Αν κανεις το ζουμακι σουπα , το δενεις με αλευρι καβουρδισμενο αρκετα και μπολικο μαυρο πιπερι απο πανω .Γινεται πολυ νοστιμη βελουτε .Εγω στα τραπεζια μου την κανω οπως εσυ βραστη σε φετες . Την βαζω κυκλικα σε στρογγυλη πιατελα και στο κεντρο βαζω μπολακι με μαγιονεζα σπιτικια με ψιλοκομμενο αγγουρακι τουρσι , και καπαρη ψιλοκομμενη .Χαρηκα για την κουβεντα μας .Το ζελε με τα βυσινα πολυ καλο και δροσιστικο , το εκανα και αρεσε . Φιλακια
Πολύ χρήσιμα και κατατοπιστικά όλα αυτά που μας γράφετε και χαίρομαι πολύ που τα μοιράζεστε μαζί μας. Μακάρι να δοθεί η ευκαιρία να τα γευτούμε και μαζί μια μέρα!
Ευτυχώς που υπάρχουν Άνθρωποι και βάζουν τέτοιες συνταγές γιατί θα χαθούν και δεν θα ξέρουμε πως να το φτιάξουμε οι νεότεροι.