Όταν τα ξερά φασόλια και το κοκκινιστό μοσχαράκι της κατσαρόλας ενωθούν μας κάνουν ένα θεσπέσιο φαγητό που παρά την νοστιμιά του δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στην ελληνική κουζίνα. Εν αντιθέσει παραδοσιακές κουζίνες όπως, η ισπανική με το “Chili con Carne”, η γαλλική με το “Cassoulet”, η πορτογαλική με το “Feijoada” κι η τούρκικη με το “Etli Kuru Fasülye” διαθέτουν, αν και σε διαφορετικές εκδοχές, αυτό το νόστιμο πιάτο με φασόλια και κρέας. Οι διαφορές βέβαια έχουν να κάνουν κυρίως με το είδος του κρέατος καθώς μπορεί να είναι μοσχάρι, αρνί, κιμάς, κυνήγι ή λουκάνικο και λιγότερο με τα φασόλια αφού μιλάμε για ξερά φασόλια είτε είναι άσπρα, μπαρμπούνια ή κόκκινα (ίσως και μαυρομάτικα…).
Πίσω στην Ελλαδίτσα μας το φαγάκι αυτό μαγειρεύεται αρχικά όπως το τας κεμπάπ στην κατσαρόλα μέχρι να αρχίσει να γίνεται τρυφερό και εν συνεχεία προστίθενται τα φασόλια και σιγοψήνονται όλα μαζί ωσότου δέσουν οι γεύσεις και μαλακώσουν κρέας και φασόλια. Και κάπως έτσι ετοιμάζεται αυτό το χορταστικό και υπερπλήρες φαγητό που μας άρεσε πολύ!
Τρόπος Παρασκευής:
Γυρνάω το κρεμμύδι σε 1 κ.σ. λάδι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά (8/9) μέχρι να πιεί τα υγρά του και να πάρει χρώμα. Κατόπιν προσθέτω το κρέας το οποίο επίσης γυρίζω στο λάδι ωσότου πάρει χρώμα. Προσθέτω τα δαφνόφυλλα και το κανελόξυλο, κατεβάζω την φωτιά (4/9) και σιγοψήνω για 1,5 ώρα μέχρι να αρχίσει το κρέας να μαλακώνει. Κατά το ψήσιμο αν το κρέας στεγνώσει τότε προσθέτω λίγο βραστό νερό από τον βραστήρα.
Στην συνέχεια προσθέτω τα φασόλια (προτιμώ τα μπαρμπούνια που είναι πιο «βουτυράτα») και λίγο βραστό νερό (περίπου 250 ml) που να μην τα καλύπτει αλλά να είναι αρκετό για να βράσουν. Τα φασόλια ψήνονται αρχικά χωρίς ντομάτα για να ετοιμασθούν πιο σύντομα καθώς το όξινο κι αλμυρό περιβάλλον καθυστερεί τα όσπρια από το να μαλακώσουν.
Αφού παρέλθει 1 ώρα προσθέτω τις αλεσμένες ντομάτες, την ζάχαρη, το αλατοπίπερο, το κύμινο και το ελαιόλαδο και συνεχίζω το ψήσιμο για ακόμα 30’-40’ μέχρι να δέσει η σάλτσα και να μαλακώσουν καλά το κρέας και τα φασόλια.
Το κρέας με τα φασόλια αν και τρώγεται σκέτο μπορεί επίσης να συνοδευτεί από άσπρο πλιγούρι ή ρύζι, κατά προτίμηση basmati, που είναι το δικό μας αγαπημένο.
Καλή απόλαυση!
Γεια σου Ελλη , πραγματι αγαπημενο φαγητο και στο δικο μας σπιτι , Πολιτικο γαρ …Στην Πολη η γιαγιακα μου το εκαμνε με φασουλια μπομπες , γιγαντες . τους οποιους δεν τους μαγειρευαμε λαδερους οπως εδω αλλα κρεατερινους οπως ελεγε .Μπραβο σου που θυμησες αυτο το πολυ χορταστικο και νοστιμο χειμωνιατικο φαγακι .
Φιλακια και καλες μαγεριες .
Λοιπόν τους γίγαντες δεν τους φανταζόμουν σ' αυτό το φαγάκι, αλλά τώρα που το έμαθα θα τους δοκιμάσω!