Το χούμους άρχισα να το εκτιμώ περισσότερο από τότε που ήρθαμε στην Κύπρο που συνηθίζεται ιδιαίτερα. Προηγουμένως το δοκιμάζαμε όποτε πηγαίναμε σε κάποιο ανατολίτικο εστιατόριο ενώ όσες φορές το έφτιαχνα στο σπίτι θύμιζε απλά φάβα με ταχίνι αφού του έλειπε η σπιρτάδα και η σαγήνη της Ανατολής. Με τον καιρό γευστικά και μαγειρικά κατέληξα στο χούμους που είναι αρωματισμένο με σκόρδο και κύμινο (μου αρέσει να ακούγεται το κύμινο), είναι δροσερό χάρη στο λεμόνι και τον ψιλοκομμένο κόλιανδρο αλλά και λίγο πικάντικο λόγω του κόκκινου πιπεριού (για να έχει ενδιαφέρον).
Παρακάτω θα βρείτε την συνταγή που συμβουλεύομαι κι εγώ όποτε ετοιμάζω σπιτικό χούμους η οποία μπορεί να προσαρμοσθεί στα γούστα μας ως προς τα μπαχαρικά και τα μυρωδικά για να φτάσει την επιθυμητή ένταση. Η συνταγή είναι από το (αγαπημένο μου) βιβλίο «Μεσογειακή Κουζίνα» της Jacqueline Clark και Joanna Farrow…
Τρόπος Παρασκευής:
Μουσκεύω τα ρεβίθια από βραδύς σε άφθονο νερό. Το πρωί τα βάζω σε φρέσκο νερό που να τα σκεπάζει και τα βράζω για μία ώρα περίπου ωσότου μαλακώσουν. Κρατάω λίγα ρεβίθια για γαρνιτούρα στο τέλος.
Αφού βράσουν τα ρεβίθια τα σουρώνω και τα πατάω να λιώσουν με το πρες πουρέ ή με ένα πιρούνι.
Προσθέτω τον χυμό λεμονιού, το σκόρδο, το ελαιόλαδο, το πιπέρι καγιέν, το κύμινο και το ταχίνι και τα χτυπάω στο μπλέντερ μέχρι να δημιουργηθεί ένα ομοιογενές μείγμα.
Αλατοπιπερώνω, δοκιμάζω την γεύση προσθέτοντας ότι νομίζω ότι χρειάζεται και στο τέλος μεταφέρω τον πουρέ σε ένα (ανοιχτής περιφέρειας κατά προτίμηση) μπολ σερβιρίσματος. Πασπαλίζω με το λάδι και το φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι ενώ γαρνίρω με λίγα από τα ολόκληρα ρεβίθια (που εγώ ξέχασα να προσθέσω) και τον ψιλοκομμένο κόλιανδρο.
Το χούμους μπορείτε να το σερβίρετε με σπιτικά παξιμαδάκια από κουλούρι Θεσσαλονίκης.
Καλή επιτυχία!
Έλλη , έχεις απόλυτο δίκιο. Χούμους χωρίς κύμινο πια μου φαίνεται … αδιάφορο! Μαριάννα
Ε, μα!