Αυτή η συνταγή της σκορδαλιάς μαζί με την κλασική σκορδαλιά συνόδευε κάθε χρόνο το οικογενειακό μας τραπέζι την 25η Μαρτίου. Παρέα φυσικά με τον τηγανητό μπακαλιάρο (είτε αυτός είναι παστός είτε φρέσκος). Οι σκορδαλιές δηλαδή που ετοιμάζονταν (από την μαμά) δεν ήταν μία, αλλά δύο! Μία για κάθε γούστο. Μία κλασική (αυτή με τα κουκουνάρια) και μία εναλλακτική (αυτή με τα καρύδια). Η σκορδαλιά με το καρύδι γίνεται πιο σκουρόχρωμη από την σκορδαλιά με τα κουκουνάρια κι ελάχιστα πιο δυνατή στην γεύση αφού το καρύδι είναι λίγο πιο έντονο, ενώ ετοιμάζονται το ίδιο εύκολα κι οι δύο. Κατά τ’ άλλα η γεύση που υπερισχύει στην σκορδαλιά είναι φυσικά αυτή του σκόρδου, οπότε μικρή η διαφορά (αν ρωτάτε εμένα) μπροστά σε αυτόν τον γευστικό οδοστρωτήρα…

Tρόπος Παρασκευής:

Τοποθετώ στο blender τις σκελίδες σκόρδου, τα καθαρισμένα καρύδια, το λάδι, το μηλόξυδο και το αλάτι. Όποιος επιθυμεί πιο δυνατή την σκορδαλιά μπορεί να προσθέσει περισσότερες από τρεις σκελίδες σκόρδο (μέχρι ένα ολόκληρο κεφάλι!).Αφού χτυπηθούν καλά τα προηγούμενα, προσθέτω το μουσκεμένο ψωμί (στυμμένο από το πολύ νερό) και ξαναχτυπώ καλά μέχρι το μείγμα να γίνει αλοιφή. (Σε περίπτωση που το blender μου είναι δυνατό μπορώ να προσθέσω το ψωμί από την αρχή στο μείγμα.)Δοκιμάζω την γεύση της σκορδαλιάς κι αν χρειάζεται προσθέτω λίγο αλάτι ή μηλόξυδο (όπως 1 κ.σ.) ακόμα. Σε περίπτωση που έχει γίνει πολύ σφιχτή, προσθέτω λίγο νερό μέχρι να αποκτήσει η σκορδαλιά την επιθυμητή ρευστότητα.Καλή σας δοκιμή!