Φοβάμαι ότι η μεγαλειώδης απλότητα αυτού του πιάτου δεν μπορεί να απεικονιστεί μέσα από τον δικό μου φωτογραφικό φακό (τι κι αν τον έχω προσφάτως αναβαθμίσει…). Με άλλα λόγια, αυτό το φαγητό είναι ένα «γευστικό διαμάντι» το οποίο απευθύνεται σε μικρούς και μικρότερους. Τα καλαμαράκια σαν σπαγγέτι με σάλτσα πέστο (pesto) τα είχα πρωτοδοκιμάσει πριν από χρόνια σε ένα παραθαλάσσιο εστιατόριο και δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα ήταν τόσο εύκολο να τα φτιάξω στο σπίτι. Οι προϋποθέσεις επιτυχίας είναι δύο, (πολύ) φρέσκα καλαμαράκια κι ένα (πολύ) κοφτερό μαχαίρι. Πιο ειδικά όμως θα χρειαστώ:
Τρόπος Παρασκευής:
Ξεκινάω με το καθάρισμα των καλαμαριών. Τραβάω τα πλοκάμια με το κεφάλι από το σώμα και μετά αφαιρώ από το σώμα το διάφανο κόκαλο. Στην συνέχεια, απομακρύνω το κεφάλι από τα πλοκάμια (όπως φαίνεται παρακάτω). Επίσης, κόβω στην μέση τα πολύ μακριά πλοκάμια.
Ιδού και τα (γιαπωνέζικα!!) μαχαίρια μου για τα οποία καμαρώνω ιδιαιτέρως, καθώς είναι δώρο από τον αδελφό μου και την Κατ. για τα γενέθλια μου. Λαμβάνοντας αυτό το δώρο, αισθάνθηκα ότι εκτός από την ηλικία μεγαλώνει και το εκτόπισμα μου στην κουζίνα!
Αφού λεπτοκόψω όλα τα καλαμαράκια (πάχος 2-3 χιλιοστά)…,
Ιδού και τα (γιαπωνέζικα!!) μαχαίρια μου για τα οποία καμαρώνω ιδιαιτέρως, καθώς είναι δώρο από τον αδελφό μου και την Κατ. για τα γενέθλια μου. Λαμβάνοντας αυτό το δώρο, αισθάνθηκα ότι εκτός από την ηλικία μεγαλώνει και το εκτόπισμα μου στην κουζίνα!Αφού λεπτοκόψω όλα τα καλαμαράκια (πάχος 2-3 χιλιοστά)…,
… τοποθετώ νερό κι άφθονο αλάτι σε μία κατσαρόλα. Μόλις το νερό κοχλάσει, ρίχνω μέσα τα κομμένα καλαμαράκια και τα αφήνω να βράσουν για 5’ μόνον, καθώς έχουν τη ιδιότητα να σκληραίνουν όσο περισσότερο ψήνονται (είτε στην κατσαρόλα είτε στο τηγάνι).
Μόλις βράσουν, τα σουρώνω και τα επιστρέφω στην κατσαρόλα, ενώ προσθέτω από πάνω και το πέστο (pesto). Τα παιδιά μου δε, δεν πρόλαβαν να προσθέσουν σάλτσα πέστο στο πιάτο τους, καθώς έφαγαν τα καλαμαράκια τους ζεστά-ζεστά από το σουρωτήρι (σαν σπαγγέτι!). Με σβησμένη την φωτιά, ανακατεύω την σάλτσα να πάει παντού και ρίχνω και το φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Μόλις βράσουν, τα σουρώνω και τα επιστρέφω στην κατσαρόλα, ενώ προσθέτω από πάνω και το πέστο (pesto). Τα παιδιά μου δε, δεν πρόλαβαν να προσθέσουν σάλτσα πέστο στο πιάτο τους, καθώς έφαγαν τα καλαμαράκια τους ζεστά-ζεστά από το σουρωτήρι (σαν σπαγγέτι!). Με σβησμένη την φωτιά, ανακατεύω την σάλτσα να πάει παντού και ρίχνω και το φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Το πέστο που χρησιμοποίησα δεν ήταν με φρέσκο βασιλικό και ως εκ τούτου το χρώμα του φαγητού δεν είναι πολύ πράσινο. Επιφυλάσσομαι όμως, διότι με την πρώτη ευκαιρία που θα το επαναλάβω θα αναρτήσω νέες φωτογραφίες που δεν θα το αδικούν (ας όψεται όμως, ο ενθουσιασμός μου…!).
Και κάτι τελευταίο, αυτό το φαγητό θα μπορούσε να είναι νηστίσιμο αν μέσα στο πέστο δεν προστεθεί η παρμεζάνα. Συνοδεύεται ωραιότατα με κοφτό μακαρονάκι ή αρωματικό ρύζι μπασμάτι (basmati).
Καλή συνέχεια και καλή μας μέρα!
Φανταστικό, έχω εντυπωσιαστεί!
με την πρώτη αυκαιρία θα το δοκιμάσω
(προσοχή όμως στα γιαπωνέζικα μαχαίρια, εγώ είχα μια μικρή απώλεια…)
Και που, να το δοκίμαζες ξαδέλφη…!
Ως προς τα γιαπωνέζικα μαχαίρια, η χρήση τους είναι πολύ επιλεκτική προς τα παρόν.