Από καιρό τα παιδιά μου ζητούσαν να φτιάξουμε φρέσκια λεμονάδα, αφού τα αναψυκτικά και οι έτοιμοι χυμοί δεν μπαίνουν στο σπίτι μας. Για καλή μου τύχη, πρόσεξα ότι αυτήν την εποχή οι λεμονιές έχουν γεμίσει καρπούς (παιδί της πόλης γαρ και κάποια πράγματα τα ανακαλύπτω συν τω χρόνω ). Και λέω, εδώ είμαστε! Θα μαζέψουμε λεμόνια για να φτιάξουμε λεμονάδα… Την Κυριακή λοιπόν που πήγαμε βόλτα πήραμε μαζί μας και μια σακούλα για να την γεμίσουμε, αφού πρώτα βρήκαμε λεμονιά η οποία δεν ήταν περιφραγμένη κι άρα μπορούσαμε να την «μαδήσουμε», ανενόχλητοι. Γυρίσαμε σπίτι όλο περηφάνια που η αποστολή μας είχε στεφθεί με επιτυχία, ασχέτως αν υπήρχε τελικά μια παραφορτωμένη λεμονιά μόλις 3 μέτρα έξω από το σπίτι μας… Σημασία όμως έχει το ταξίδι που λέει κι ο ποιητής!

Οδηγίες Παρασκευής:

Τρίβω στον τρίφτη τα λεμόνια με προσοχή δίχως να συμπεριλάβω το άσπρο μέρος του φλοιού το οποίο πικρίζει.Προσθέτω σ’ ένα ευρύχωρο μπολ τον φλοιό και την ζάχαρη και ζυμώνω καλά με το χέρι προκειμένου να βγουν τα έλαια και τα αρώματα της φλούδας.

Στύβω τα λεμόνια και ρίχνω τον χυμό τους μαζί με το νερό στο μπολ κι ανακατεύω. Αφήνω το μείγμα στην άκρη για 1-2 ώρες μέχρι να λιώσει η ζάχαρη (ανακατεύοντας τακτικά) και στην συνέχεια το περνάω από την σήτα για να το σουρώσω. Αν και συμπυκνωμένος ο χυμός, δοκιμάζω να δω την γεύση του διότι αναλόγως των λεμονιών (αν είναι πολύ γλυκά ή πολύ ξινά), μπορεί να χρειάζεται κι άλλο χυμό λεμονιού ή ζάχαρη (όπως αυτήν την φορά που έπρεπε να προσθέσω τον χυμό ενός ακόμα λεμονιού καθώς τα λεμόνια δεν ήταν πολύ ξινά). Ο συμπυκνωμένος  χυμός είναι τώρα έτοιμος για κατανάλωση.

Σ’ ένα ποτήρι ρίχνω λίγο συμπυκνωμένο χυμό και προσθέτω νερό μέχρι επάνω. Διατηρείται στο ψυγείο για αρκετές μέρες. Απολαμβάνουμε την λεμονάδα μας οποιαδήποτε ώρα της ημέρας (τα παιδιά λόγου χάρη την πίνουν με το πρωινό τους) κι όπως λέει κι η Άννα «αυτή είναι πραγματική λεμονάδα»!

Καλή επιτυχία!