Αυτή είναι η αγαπημένη σούπα του πατέρα μου και θυμάμαι ότι την κατανάλωνε σε ποσότητες και με μεγάλη λαχτάρα. Ήταν η δική του εκδοχή αποτοξίνωσης και φυσικά της ελαφριάς διατροφής μετά από μεγάλα φαγοπότια ή σε περιόδους εγκράτειας. Αρέσει όμως εξίσου στα παιδιά και στον Μιχάλη κι έτσι την ετοιμάζω συχνά για ένα γρήγορο βραδινό ή για ένα ελαφρύ και χορταστικό γεύμα. Έτσι γρήγορη όπως είναι στην ετοιμασία της, κάθε φορά που την φτιάχνω ο Μιχάλης με ρωτάει γιατί δεν την κάνουμε συχνότερα. Kι εγώ τι θα κάνω μετά, θα αναρτώ ξανά και ξανά την ρυζόσουπα; Αφού μετά την εμφάνιση του blog στην ζωή μας, οι επαναλήψεις δεν συνηθίζονται στην κουζίνα μας. Μία αγαπημένη σούπα λοιπόν, με η χωρίς πρόφαση. Η ντοματόσουπα με ρύζι ή η κόκκινη ρυζόσουπα ή ο λαπάς με ντομάτα (παιδεύτηκα να καταλήξω πώς να ονομάσω αυτήν την απλή σούπα της οποίας οι «δημιουργικές» ονομασίες είναι πιο πολλές από τα υλικά της) ετοιμάζεται ως εξής:
Τρόπος Παρασκευής:
Ξεφλουδίζω τις ντομάτες και τις πολτοποιώ με την ράβδο χειρός.
Τοποθετώ τις πολτοποιημένες ντομάτες στην κατσαρόλα να πάρουν 2-3 βράσεις σε δυνατή φωτιά (7/9) για 5’. Κατόπιν προσθέτω το βραστό νερό, το αλάτι, την ζαχαρίτσα (αν χρειάζεται) κι αφού αρχίσουν να βράζουν ρίχνω το ρύζι. Ανακατεύω την σούπα και περιμένω να ξαναπάρει βράση, σκεπάζω την κατσαρόλα και σιγοβράζω για 20’ σε χαμηλή θερμοκρασία (3/9) μέχρι να ψηθεί το ρύζι. Ενδιαμέσως ανακατεύω για να μην κολλήσει το ρύζι στον πάτο της κατσαρόλας.
Στο τέλος προσθέτω το βούτυρο για να δώσει άρωμα κι ωραία γεύση στην σούπα (γι’ αυτό και φροντίζω να είναι φρέσκο βούτυρο κι όχι φυτικό βούτυρο), προσθέτω φρεσκοτριμμένο πιπέρι και δοκιμάζω.
Προσθέτω ότι άλλο χρειάζεται η ντοματόσουπα, όπως νερό αν είναι πολύ παχύρευστη και σερβίρω. Η ντοματόσουπα γίνεται νοστιμότερη και πιο πικάντικη με λίγα κομμάτια φέτας μέσα στο πιάτο.
Καλή μας Μέρα!
