Τα φασόλια μπαρμπούνια ή αλλιώς χάντρες είναι τα αγαπημένα λαδερά φασόλια των παιδιών μου. Όποτε τα φτιάχνω τα τρώνε με μεγάλη όρεξη κι αν θελήσουν να τους τα φτιάξω, μου τα περιγράφουν ως εξής, «εκείνα τα φασόλια που έκανες, που είναι κόκκινα και θυμίζουν ψάρι…».Η μαμά μου θυμάμαι τα αγόραζε μέσα στο καλοκαιράκι φρέσκα με την σποροθήκη τους και τα καθάριζε ένα-ένα στην βεράντα του εξοχικού μας. Εγώ μέχρι τώρα αρκούμαι στα κατεψυγμένα, που ετοιμάζονται εύκολα και γρήγορα δίχως καθάρισμα. Που ξέρει όμως κανείς τι μας επιφυλάσσει το μέλλον…
Η ακόλουθη συνταγή είναι φυσικά πολίτικη, καθώς τα φασόλια μπαρμπούνια όπως τα λέγαμε στο σπίτι, τα τρώγαμε τακτικά ως κρύο λαδερό. Για τα παιδιά τις περισσότερες φορές τα ετοιμάζω με ρύζι για να είναι πιο ολοκληρωμένη η πρόσληψη των θρεπτικών τους συστατικών, αφού τα όσπρια και το ρύζι αλληλοσυμπληρώνονται διατροφικά.
Τρόπος Παρασκευής:
Αχνίζω το κρεμμύδι (και το ολόκληρο σκόρδο) σε μέτρια προς δυνατή φωτιά για 5’ με λίγο νερό και κλειστό το καπάκι.
Στην συνέχεια, προσθέτω τα μπαρμπούνια, την ντομάτα, την πιπεριά, το καρότο και το νερό, δίνω μία βράση και κλείνω το καπάκι να σιγοβράσει το φαγητό μέχρι να ψηθούν τα φασόλια και να δέσει η σάλτσα.
Αν βιάζομαι, μπορώ να βάλω τα φασόλια να ψηθούν χωρίς την σάλτσα ντομάτας (αφού η ντομάτα καθυστερεί το ψήσιμο λόγω του όξινου περιβάλλοντος που δημιουργεί) κι αφού μαλακώσουν, να προσθέσω τα υπόλοιπα λαχανικά. Το φαγητό έτσι ετοιμάζεται γρηγορότερα.
Στο τέλος προσθέτω την ζάχαρη, το κύμινο, την κανέλα, το αλάτι, το πιπέρι και το ελαιόλαδο και δίνω μία τελευταία βράση στο φαγητό. Δοκιμάζω και προσθέτω ότι χρειάζεται. Κατά την διάρκεια ψησίματος αν δω ότι το φαγητό μένει χωρίς νερό προσθέτω λίγο βραστό νερό από τον βραστήρα.
Σερβίρω τα φασόλια αφού έχουν γίνει χλιαρά πάνω σε ρύζι είτε κρύα από το ψυείο σαν λαδερό.
Καλή μας απόλαυση!
