Το μεταλλασσόμενο κυδώνι που από στυφό γίνεται αρωματικό κι από υποκίτρινο αποκτά ζωντανό πορτοκαλί χρώμα ετοιμάζεται σα γλυκό του κουταλιού το φθινόπωρο που είναι η εποχή του. Η ακόλουθη συνταγή είναι οικογενειακή, όπως ακριβώς το ετοίμαζε η μαμά κι η γιαγιά στο σπίτι μας για χρόνια. Τα ολόκληρα αμύγδαλα είναι νεότερη προσθήκη και μου αρέσουν ιδιαίτερα όχι μόνο επειδή έχουν τη δικής του ιστορία (καθώς γινόντουσαν αντικείμενο ψαρέματος από την ζεστή κατσαρόλα μέχρι πρόσφατα!) αλλά γιατί δίνουν πρόσθετη τραγανή υφή και γήινη γεύση στο γλυκό.

Για να ετοιμάσουμε το γλυκό, τρίβουμε το κυδώνι στη χονδρή πλευρά του τρίφτη (το κάνουμε ρεντιστό όπως λέγανε στη Πόλη αφού «rende» στα τούρκικα σημαίνει τρίφτης) και κατόπιν το ρίχνουμε σε σιρόπι που βράζει. Καθώς το κυδώνι βράζει αποκτά έντονο κεχριμπαρένιο χρώμα, μοναδικά παχύρευστο ζουμί που θυμίζει ζελέ χάρη στην άφθονη πηκτίνη του φρούτου αλλά κι υπέροχο άρωμα που ενισχύεται από τα πρόσθετα γαρύφαλλα και τη βανίλια. Στη συνέχεια μπορούμε να το απολαύσουμε με ζεστό ψωμί για πρωινό, πάνω σε γιαούρτι για ένα δροσερό σνακ ή πάνω σε άγλυκα μπισκότα (τύπου πτι μπερ) ή άγλυκη άσπρη κρέμα για ένα γρήγορο επιδόρπιο.